بزرگنمایی کودک نابغه با باشگاه انگلیسی/ وقتی سن «آرات» در حد مدارس فوتبال لیورپول نیست
تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۲۱۴۳۴
آرات حسینی در محدوده سنی مدارس فوتبال لیورپول نیست و پدر او مدعی شده بود پسرش عضو آکادمی این باشگاه است.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، آرات حسینی یکی از استعدادهای ناب ورزش ایران است که پدرش محمد حسینی از عنفوان کودکی پی به استعدادهای او برد.
آرات متولد 8 مهر 92 است و فعالیتهای ورزشی را پیش از آنکه یک ساله شود با ژیمناستیک و آکروبات آغاز کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بنا بر ادعای محمد حسینی کشورهای زیادی خواهان این بودند تا آرات در آنجا مراحل رشد و ترقی را پشت سر بگذارد. آرات در ورزش فوتبال نیز تواناییهایش را نشان داد و در چند مسابقه نیز عملکرد بسیار خوبی داشت تا نهایتاً به همراه خانواده راهی انگلستان شوند.
یکی از موارد جالبی که در این مدت اخیر مطرح شده حضور آرات حسینی در مدرسه فوتبال لیورپول است. پدر آرات در یکی از مصاحبههای خود مدعی شده بود که پسرش به استخدام آکادمی باشگاه لیورپول درآمده است و مسئولان این باشگاه روی کودک آینده دار وی سرمایهگذاری کردهاند. او از علی کریمی خواسته بود تا در اینستاگرام لایو مشترکی با آرات برگزار کند اما کریمی موافقت نکرد و این موضوع باعث شد تا پدر آرات در لایو اینستاگرامی که با «امیر تتلو» داشت از این موضوع گلایه کند و به دنبال آن، تتلو که کارنامه معلومالحالی نزد مردم دارد به فحاشی علیه کریمی بپردازد. جالب است محمد حسینی در لایو اینستاگرام اعلام کرده آرات نیازی به حمایت امثال کریمی ندارد و آینده روشنی در انتظارش است.
رفتاری که پدر آرات با علی کریمی داشت، بدون تردید شایسته یکی از بازیکنان بزرگ تاریخ فوتبال ایران نبود. حمایت بسیاری از اسطورههای فوتبال ایران نظیر علی پروین و مهدی مهدویکیا از علی کریمی ثابت کرد که محمد حسینی اسیر تندروی شده و بیدلیل خواسته تا برای یکی از شخصیتهای برجسته فوتبال ایران ایجاد حاشیه کند اما موضوعی که در این میان نباید گم شود؛ بحث حضور آرات در آکادمی فوتبال لیورپول است.
مدارس فوتبال لیورپول نه تنها در انگلیس بلکه در تمام دنیا میانگین سنی مشخصی برای ثبتنام بازیکنان علاقهمند دارد و اگر نابغه و اعجوبهای توسط استعدادیابهای این باشگاه کشف شوند، اخبار اختصاصی در این رابطه در سایت باشگاه منتشر میشود. در مدارس فوتبال لیورپول محدوده سنی برای ثبتنام و قرارداد با پسران و دختران مستعد 10 تا 17 سال است و آرات هنوز 7 سالش هم کامل نشده است.
آرات حسینی کودکی مستعد است و امکان دارد از 10 سالگی وارد یکی از مدارس فوتبال باشگاه لیورپول شود اما نباید با بیان کردن موضوعی غیرواقعی و در ادامه ایجاد حاشیه برای یکی از بازیکنان موفق فوتبال ایران، به دنبال شهرت بیشتری بود. آرات بنا بر دلایلی مشخص که قابل پرداختن نیست، میتواند در لایو اینستاگرامی مشترک با داگلاس داکستا ستاره برزیلی پیشین بایرن مونیخ و فعلی یوونتوس تمرین فوتبال داشته باشد اما نمیتواند با توسل به مطالبی که حقیقت ندارد، خود را بیش از آن چیزی نشان دهد که در واقعیت هست.
انتهای پیام/4048/
منبع: آنا
کلیدواژه: علی کریمی لیورپول محمد حسینی آرات حسینی فوتبال ایران محمد حسینی آرات حسینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۲۱۴۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وقتی سرگرمی، قربانی بزرگ شعار دادن میشود /چرا «نون خ» در فصل پنجم مورد استقبال قرار نگرفت؟
بخشی از کیفیت متوسط نون خ در فصل پنجم فدای شعارهای گنجانده شده در فیلمنامه شد و تا به صورت نمادین شاهد آثاری باشیم که سرگرمی را قربانی شعار میکند.
سرویس فرهنگ و هنر مشرق- دنبالهسازی سریالهای موفق به تاسی از فصلبندی مجموعههای غربی، در چند سال اخیر، در سیما و شبکه نمایش خانگی باب شده است. برخلاف مجموعههای غربی که فصل سوم یک سریال با کیفیتتر از فصل اول آن است، مهمترین ویژگی ساخت سریالهای چند فصلی در ایران این است که با افزایش فصلها با یک ریزش مخاطب و افت کیفی و دراماتیک مواجه خواهیم بود.
دنباله سازی در حوزه سریال، در دورهای که تلویزیون مخاطب استانداردی داشت، تبدیل به رویه شد. با ریزش مخاطبان جعبه جادو در سالهای اخیر، ساخت سریالهای چند فصلی مجموعههایی نظیر زیرخاکی و نون خ به نتایج معکوسی منجر شد.
دست کم در دوسال گذشته هیچ کدام از مجموعههای سیما بازتابی اجتماعی و رسانهای میان مخاطبانش نداشته (نمود مرجع شبکههای اجتماعی است) و پخش متوالی دو سریال «زیرخاکی» و «نون خ» آخرین تیرهایی بود که در خشاب جعبه جادو قرار گرفت، اما شلیک این دو سریال به صورت متناوب نشان داد که هر دو سریال آثار مشقی و شکست خورده هستند. این شکستهای متوالی باید مورد توجه تصمیمسازان قرار گیرد و این مهم برایشان آشکار شود که حتی ساخت احتمالی پایتخت با انواع خبرسازی در جذب مخاطب تاثیری نخواهد داشت.
با تقارن نوروز و ماه مبارک رمضان، سیمای ملی تلاش کرد با ادامه مجموعههایی که دستاوردهای ظاهری آنان به قبل از دوران تحول بازمیگردد، فاصله خود را با مخاطبان کمتر کند.
بر اساس این سیاست فصل چهارم «زیرخاکی» روی آنتن رفت و نکته جالب اینجاست که همزمان با پخش این مجموعه برنامه گفتوگو محور «زندگی پس از زندگی» بر اساس نظرسنجیهای منتشر شده از مخاطبان بیشتری برخودار بود.
همین سنجش آمار رسمی که توسط سازمان صدا و سیما منتشر شده نشان میدهد، پروژه افزایش فصول سریالها در شرایط کنونی، یک پروژه شکست خورده است.این سریال برخلاف فصلهای قبلی با واکنش مثبت چندانی از سوی رسانه و واکنش درخوری در بین مردم و فضای مجازی مواجه نشد.
با این حال انتظار میرفت این شکست، با پخش سریال نونخ جبران شود که عملا «نون خ» کیفیت کمتری نسبت به فصل چهارم زیر خاکی داشت .
در فصل پنجم «نون خ» دیگر ظرافتهای گذشته در شخصیت پردازی مشهود نبود. نویسنده در نگارش فیلمنامه دچار یک سردرگمی محسوس بود و نتوانست همچون فصل اول و دوم روایتی پیوسته خلق کند.
فصل پنجم نون خ از فصل سوم آن ضعیفتر بود، چون سازندگان تصمیم داشتند، موقعیتی مشابه پایتخت 3 را در قالب سریال دیگری خلق کنند. به این ترتیب نون خ هویت مستقل خود را از دست داد و عملا از حیث دراماتیک به قهقرا رفت. عدم نبود یک قصه یکپارچه با برجسته شدن تیپ های تکراری سریال و کنایهها و شوخیهای بارها تکرار شده، به ساختار این مجموعه لطمات فراوانی زد.
تیپهایی نظیر ادریس (سیروس سپهری)، روناک (با بازی صهبا شرافتی)، عمو کاووس (با بازی ماشاالله وروایی)، سلمان (با ایفای نقش کاظم نوربخش) و روژان (با بازی هدیه بازوند) هم کارکرد کلیشهای در فصل پنجم سریال داشتند.
محمود گبرلو منتقد سینما و مجری سابق برنامه هفت درباره اشکالات اشاره شده در صفحه اینستاگرام خود نوشت : چون مخاطب با نونخ از سال های گذشته ارتباط برقرار کرده، قصه را بیشتر به خاطر شخصیتها دنبال می کند. گرههای متعدد برای کشش بیشتر فیلمنامه باید وجود داشته باشد تا تماشاگر برای دنبال کردن قصه انگیزه پیدا کند. ولی گرههای فصل ۵ سطحی و دم دستی هستند.
در فصل پنجم ازدواج سلمان و شیرین، میتوانست یک اتفاق ویژه جذاب در متن سریال باشد اما مشخص نیست چرا این رویداد به خرده روایت جذابی تبدیل نشد. تنها عنصر جذابیت سریال در فصلهای متوالی این مجموعه تعارض و تقابل میان این دو شخصیت بود و ازدواج آنان منجر به از میان رفتن یکی از مایههای اصلی دراماتیک سریال شد.
قصد سازندگان بر اساس شعارهای تحول گرایان این بود که یک ایران زیبا را به تصویر بکشند اما به محض اینکه جهت سریال مسیر کرمان را با گرافیک خاصی به تصویر کشید، مسافران همران نورالدین خانزاده سروکارشان به یک طبیب معتاد به تریاک افتاد.
هر چند نمایش این وضعیت و کاراکتر طبیب، توام با کمی پردهپوشی بود، اما این بخش از سریال با اشاره به کرمان و نشان دادن یک پزشک معتاد توهینی زیرپوستی محسوب میشود.
در بخشی دیگر روایت سریال وارد شهر چابهار شد و در متن سریال تصویری وارونه از اقوام ساکن در این استان را به نمایش گذاشت. این بخش از سریال با اعتراض شدید مردم سیستان و بلوچستان در فضای مجازی مواجه شد، تا افتتاحیه رسانه ملی در سال 1403 با حاشیههایی مواجه شود.
کیفیت فصل پنجم این سریال از تمامی فصلهای آن پایینتر بود و ساختار شعار زده سریال، پس از نجات کولبران نشان میداد که سازندگان سعی کردهاند برای خوشایند تحولخواهان در سیما سریالی را تولید کنند تا حجم بالایی از شعار در متن آن در قالب مونولوگ نمود داشته باشد. بخشی از کیفیت متوسط نون خ فدای همین شعارها شد و تا به صورت نمادین شاهد آثاری باشیم که سرگرمی، قربانی شعار میشود.